Przestańcie mi gratulować, czyli o co chodzi z tym pozdrawianiem w języku rosyjskim

Dziś będzie bolało. Będzie szyderczo i sarkastycznie. Będzie szczerze. Bo — proszę Państwa — jak długo, pytam, jak długo będę przyjmować gratulacje? Jak długo będę czytać, że któryś/ któraś z Was jest stuknięty, niespełna rozumu?

Raz i na zawsze zrozumieć trzeba następujące.

1. ПОЗДРАВЛЯТЬ — gratulować.

Czasownika «поздравлять» używamy z przyimkiem «с», po którym to dodajemy nazwę święta czy jakąś okazję w narzędniku. Przykład: «Поздравляю с Новым годом!», «Поздравляю Вас с Юбилеем!», «Поздравляю тебя с 8 марта!», «Поздравляю с защитой диплома!».

Czasownika «поздравлять» możemy użyć bez wszystkiego, kiedy wiadomo o jakie święto czy okazję chodzi. Na przykład: «Я поступил в университет! — О, поздравляю!», «Я стала бабушкой! — Поздравляем!».

Nie używamy — broń Boże — czasownika «поздравлять» na końcu maila czy innej wiadomości w znaczeniu «pozdrawiam»! To powinno być karalne!:)

2. ПОЗДРАВЛЕНИЕ/ ПОЗДРАВЛЕНИЯ — gratulacje, życzenia.

Nie mówcie mi proszę, że w którymś słowniki czy Bóg wie gdzie jeszcze, widzieliście, że «поздравление» to «pozdrowienie z okazji…». Nie, nie i jeszcze raz nie.

Zamiast czasownika «поздравлять» nieraz używa się rzeczownika «поздравление», a raczej jego formy w l.mn. — «поздравления». Np.: «Примите мои поздравления с днем рождения!», «Мои поздравления с днем свадьбы!». Ta forma zdaje się być ciut bardziej oficjalna.

«Сердечные поздравления» to «gratulacje, życzenia z całego serca», ale znowuż — musi być okazja, powód. To nie jest konstrukcja, której się używa w znaczeniu «pozdrawiam serdecznie» czy «serdeczne pozdrowienia».

3. POZDRAWIAĆ — передавать привет.

Rosyjska etykieta nie ma odpowiednika polskiego «pozdrawiam». W korespondencji oficjalnej możemy na końcu napisać «с уважением», czyli «z poważaniem». Korespondencja nieoficjalna ma więcej możliwości i tu można zaszaleć (ale błagam — tylko nie gratulować!), np.: «с любовью», «с мыслями о тебе», «любящий тебя», «искренне твоя» itd.

Jeżeli jesteście w Gdańsku i chcecie wysłać znajomemu z Rosji kartkę, możecie napisać np. tak: «Ваня, передаю тебе огромный привет из Гданьска! Здесь очень красиво!». Zwróćcie uwagę, że piszemy tę formułkę na początku.

Jeżeli chcecie poprosić, żeby ktoś kogoś pozdrowił w Waszym imieniu, to znowuż — nie gratulujemy, tylko mówimy np.: «Передай Маше от меня пламенный привет», «Передавай от меня привет родителям».

4. POZDROWIENIE — привет.

Nie piszemy na końcu wiadomości konstrukcji typu «с приветом, Моника». «С приветом» we współczesnym języku rosyjskim znaczy «niespełna rozumu, dziwaczny».

Jak już bardzo nam się chce pozostać przy tym «привет», to możemy ułożyć np. takie sformułowanie: «С теплым приветом из России», «С приветом из солнечной Грузии». W zależności od kontekstu takich form można użyć zarówno na początku, jak i na końcu zdania.

PODSUMOWUJĄC: Na końcu wiadomości nieoficjalnie lepiej nie pisać nic, po prostu imię. Na końcu wiadomości oficjalnej można napisać «С уважением». 

Uf. To tyle na dzisiaj. Mam nadzieję, że teraz wszystko będzie na swoim miejscu!